تویدن

تویدن . [ ت َ دَ ] (مص ) بریان و برشته شدن . تافتن . تابیدن . (از یادداشتهای بخط مرحوم دهخدا) :
منکر شو ار توانی نار سعیرا
تا اندرو به حشر بسوزی و برتوی .

سوزنی (یادداشت ایضاً).

رجوع به تاب و تابیدن و تافتن و تو و ترکیبهای این سه و برتویدن شود.