تپه ترینا

تپه ترینا. [ ت َپ ْ پ َ / پ ِ ت ِ / ت ُ ] (ص مرکب ، از اتباع ). در تداول خانگی ، آدمئی فربه و تنبل و آسایش جوی که هیچ کار نداند و نکند و دائم بر یک جای نشسته بود. فربهی و نرم و کاهل و سست . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).