تکبید

تکبید. [ ت َ ] (ع مص ) رسیدن ستاره به میان آسمان . (تاج المصادر بیهقی ). یقال : کبدالنجم السماء؛ اذا توسطها. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || در میانه ٔ آسمان درآمدن آفتاب و جز آن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد): کبدت الشمس السماء؛ صارت فی کبیدائنها. (اقرب الموارد).