تکظکظ

تکظکظ.[ ت َ ک َ ک ُ ] (ع مص ) به اندازه ٔ پری شکم خوردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || راست نشستن وقت طعام خوردن ، یقال : فلان یتکظکظ عند الاکل ؛ ای ینتصب قاعداً کلما امتلا بطنه واکتظ. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد).