تکویر کردن

تکویر کردن . [ ت َ ک َ دَ ] (مص مرکب ) در عبارت ذیل ظاهراً از کوره گرفته است بر مبنای اتخاذ فعل از اسم : زیرا که ایشان آن کسی بودند که مالک شهر قم شدند وآنرا تکویر کردند و بارو کشیدند. (تاریخ قم ص 12).