تگاپوی

تگاپوی . [ ت َ ] (اِ مرکب ) تگ و پوی باشد. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 525) :
چو رویین پیران ز پشت سپاه
بدید آن تگاپوی و گرد سیاه .

فردوسی .

رجوع به تکاپو و تک و تگ شود.