تیره ضمیر. [ رَ / رِ ض َ ] (ص مرکب ) مکدرخاطر. (ناظم الاطباء). || تیره باطن و گمراه : کیست میرالشعرا گوئی و هم گوئی من نام خود خود نهی ای تیره سر و تیره ضمیر. سوزنی .

تیره ضمیر

تیره سر

تیره باطن

تیره خوار

تیره رخ

تیره مغز

تیره جان

تیره روزگار

تیره فش

تیره رو

تیره چهره

اراسندون

شیظمی

إِجازَة تَصْديرٍ

خدمتی

دکوراژه

بهار پشم

لغت‌نامه دهخدا