تیره کار
لغتنامه دهخدا
تیره کار. [ رَ / رِ ] (ص مرکب ) کار تیره . کار سخت و مشکل :
به پیش آمد اکنون یکی تیره کار
که آن را نشاید که داریم خوار.
|| بدکار. بدسرشت . سیاهکار :
آینه ٔ خاک تیره کار چه بینی
ز آینه ٔتیره نور کار نیابی .
به پیش آمد اکنون یکی تیره کار
که آن را نشاید که داریم خوار.
فردوسی .
|| بدکار. بدسرشت . سیاهکار :
آینه ٔ خاک تیره کار چه بینی
ز آینه ٔتیره نور کار نیابی .
خاقانی .