تیزگویا

تیزگویا. (ص مرکب ) تیزگفتار. که سخن تند گوید. درشت سخن :
ز جنگ آوران تیزگویا مباد
چو باشد دهد بی گمان سر بباد.

فردوسی .

رجوع به تیز و دیگر ترکیبهای آن شود.