تیع

تیع. [ ت َ / ت َ ی َ ] (ع مص ) قی از دهن بیرون آمدن . (تاج المصادر بیهقی ). بیرون آمدن قی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد). || روان شدن مایع. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || طی کردن راه . || شتافتن بسوی کسی و رفتن . || به پاره ٔ نان برداشتن روغن را.(منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از ذیل اقرب الموارد). || گرفتن چیزی را یا کسی را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد).