تیمچه

تیمچه . [ چ َ / چ ِ ] (اِ مصغر) به لهجه ٔ مرکزی از «تیم » + «چه » (پسوند تصغیر) کاروانسرای کوچک . (حاشیه ٔ برهان چ معین ). مصغر تیم ؛ کاروانسرای کوچک . (ناظم الاطباء) (از فرهنگ فارسی معین ). سرایی دارای چند دکان که تاجران در آن داد و ستد کنند. (فرهنگ فارسی معین ). فرهنگستان ایران این کلمه را بجای پاساژ پذیرفته است : و تیمچه های بازار و مدرسه ٔ فارجک و تیم کفشگران و... همه بسوخت . (تاریخ بخارا ص 113). رجوع به تیم واژه های نو فرهنگستان ایران شود.