ثغثغة
لغتنامه دهخدا
ثغثغة. [ ث َ ث َ غ َ ] (ع مص ) ثغثغه در کلام ؛ سخن از میان دندانها گفتن . || در سخن تخلیط کردن . سخن نامنتظم گفتن . تشویش و اضطراب در سخن . || دندان جنبانیدن سخن گوی در دهان و در لرزه آمدن چنانکه سخن او فهمیده نشود. || گزیدن کودک پیش از دندان برآوردن .
