ثقل
لغت‌نامه دهخدا
ثقل . [ ث َ ] (ع اِمص ) سنگینی . گرانی . || (مص ) گران شدن آزمودن وزن بدست . || چربیدن و افزون آمدن چیزی بر چیزی در وزن . || گوسفند را دروا کردن برای سنجیدن گوشت . || سخت بیمار شدن . || سنگین شدن بیماری کسی . || ثقلت المراءة؛ گران شد زن و ظاهر شد آبستنی وی . || ثقل عرفج ؛ تازه و ترگردیدن شاخ آن . ثقل ثمام ؛ تر و تازه گردیدن ثمام .
