ثلاثه ٔ غساله
لغتنامه دهخدا
ثلاثه ٔ غساله . [ ث َ ث َ ی ِ غ َس ْ سا ل َ / ل ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) سه پیاله ٔ شراب که بوقت صبح نوشند و آن شوینده ٔ غمها و شوینده ٔ فضول تن و مزیل کدورت بشریات باشد. (غیاث اللغة از کشف و مدار و مؤید) :
ساقی حدیث سرو و گل و لاله میرود
وین بحث با ثلاثه ٔ غساله میرود.
در فارسی آنرا ستا گویند و طبیبی گفته است :
نوشی چو ثلاثه ٔ غساله
طبعت بکند هوس نواله .
ساقی حدیث سرو و گل و لاله میرود
وین بحث با ثلاثه ٔ غساله میرود.
حافظ.
در فارسی آنرا ستا گویند و طبیبی گفته است :
نوشی چو ثلاثه ٔ غساله
طبعت بکند هوس نواله .
(فرهنگ شعوری ).