ثلوثلغتنامه دهخداثلوث . [ ث َ ] (ع ص ، اِ) ناقه ای که سه خنور شیر دهد. || ناقه ای که سرپستان وی خشک شده و یکی بمانده است یا ناقه ای که یک پستانش بریده و یا بی شیر باشد. ثَلثوث .
