جابیة

جابیة. [ ی َ ] (ع اِ) حوض کلان . ج ، جوابی . (منتهی الارب ) (مهذب الاسماء) (ترجمان القرآن جرجانی ) || جماعت . (منتهی الارب ) (آنندراج ). || قسمی از شهب و از ثوانی نجوم است . || جای گرد آمدن آب . ج ، جوابی . (منتهی الارب ). حوضی که جای گرد آمدن آب برای شتران است . یاقوت آرد: و اصله فی اللغة الحوض الذی یجبی فیه الماء للابل . قال الاعشی : کجابیة الشیخ العراقی تفهق ُ. (معجم البلدان ).