جاده ٔ خوابیده

جاده ٔ خوابیده . [ جادْدَ / دِ ی ِ خوا / خا دَ / دِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) راه دور و دراز بر قیاس راه خوابیده :
جاده ٔ خوابیده داند پای شوقم برق را
دست کوتاه مرا هر جا عنان گردد بلند.

سعیدالدین راقم (از آنندراج ).