جالس

جالس . [ ل ِ ] (ع ص ) از جلوس ، ضد قائم وآن اعم از قاعد است . (اقرب الموارد). نشسته . (ناظم الاطباء). || نشیننده . نشاننده . (آنندراج ) (غیاث اللغات ). || به «نجد» رونده . (از اقرب الموارد) :
قل للفرزدق والسفاهة کاسمها
ان کنت تارک ما امرتک فاجلس .
ای انت نجداً. (اقرب الموارد). ج ، جلوس و جُلاّس . (اقرب الموارد). || هم جالس . همنشین : تنهایی به ز هم جالس بد. (قابوسنامه ).