جامه بالیدن
لغت‌نامه دهخدا
جامه بالیدن . [ م َ / م ِ دَ ] (مص مرکب ) بالیدن به افراط از خوشی . (بهار عجم از ارمغان آصفی ) :
چون شمع هرکه سوخته داغ نیاز تو
بالیده جامه ، جامه بخود از گداز تو.
چون شمع هرکه سوخته داغ نیاز تو
بالیده جامه ، جامه بخود از گداز تو.
یوسف کازرونی (از ارمغان آصفی ).
