جامه زیب . [ م َ / م ِ ] (ص مرکب ) کسی که لباس در تنش زیبنده باشد. (ناظم الاطباء) : حله ٔ فردوس اگر پوشد نباشد جامه زیب غیر داغ او لباس کعبه ٔ دلها نشد. کلیم (از آنندراج ).

جامه زیب

زیب

جامه پوشیدن

اورنگ زیب

زیب یافتن

zippers

زیب گرفتن

بوسه زیب

جامه فروش

جامه کندن

نُقَلِّبُهُمْ

بی بضاعت

وابسته به روان زخم

unripest

self-coloured

sweetbriers

لغت‌نامه دهخدا