جام پیش دهن بردن
لغتنامه دهخدا
جام پیش دهن بردن . [ ش ِ دَهََ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) قدح می سرکشیدن :
روان گردید خوناب دلم از ساغر دیده
به یاد لعل او چون جام می پیش دهن بردم .
روان گردید خوناب دلم از ساغر دیده
به یاد لعل او چون جام می پیش دهن بردم .
فغانی شیرازی (از ارمغان آصفی ).
