جام چشیدن
لغتنامه دهخدا
جام چشیدن . [ چ َ دَ ] (مص مرکب ) می نوشیدن . از پیاله می خوردن . از جام می نوشیدن :
بجامی که ساقی خود اول چشید
به نقلی که شکّر دهانی گزید.
بجامی که ساقی خود اول چشید
به نقلی که شکّر دهانی گزید.
ظهوری ترشیزی (از ارمغان آصفی ).