جاندانه

جاندانه .[ دا ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) از پیش سر جائی را گویند که در کودکی نرم و جهنده میباشد. و بعربی یافوخ گویند. (برهان ) (آنندراج ). در لهجه ٔ شیرازی یافوح ، ملاج . موضعی در قسمت قدّامی سر کودکان که از هنگام ولادت تایکسالگی بکلی نرم است . (از اختیارات بدیعی در شرح لغت لادن ). شیردان . این کلمه در تداول مردم خراسان (گناباد) شایع است . نَمَغَه . نَبّاعَه . وَبّاعَه . رَمّاعَه . لَمّاعَه . لامِعَه . دُمّاع . (از منتهی الارب ). || در سامانی به معنی دماغ گفته و معنی ترکیبی محل جان ، چه دماغ محل روح نفسانی است . (رشیدی ).