جان جان
لغت‌نامه دهخدا
جان جان . [ ن ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از روح اعظم است . (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || جان جانها. (آنندراج ) :
علم جان جان تست ای هوشیار
گر بجویی جان جان را درخور است .
مکان علم فرقانست و جان جان تو علمست
ازین جان دوم یکدم بجان اولت بردم .
مبین در دل که او سلطان جانست
قدم در عشق نه کو جان جانست .
|| ذات حق تعالی . (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) :
من ز جان جان شکایت میکنم
من نیم شاکی ، حکایت میکنم .
|| هر طعامی که به ته دیگ چسبیده باشد. (ناظم الاطباء) (برهان ) (آنندراج ). || نوعی از نان که چندتو باشد. || آتش تیز زیرا که خلقت جان یعنی پدر جن از آتش بوده است . (آنندراج ). || (اِخ ) کنایه از حضرت رسول (ص ) باشد :
قوت جانست این ای راست خوان
تا چه باشد قوت آن جان جان
زور جان کوه کن شق الحجر
زور جان جان در آن شق القمر.
عذرخواه عقل کل و جان تویی
جان جان و تابش مرجان تویی .
علم جان جان تست ای هوشیار
گر بجویی جان جان را درخور است .
ناصرخسرو.
مکان علم فرقانست و جان جان تو علمست
ازین جان دوم یکدم بجان اولت بردم .
ناصرخسرو.
مبین در دل که او سلطان جانست
قدم در عشق نه کو جان جانست .
نظامی .
|| ذات حق تعالی . (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) :
من ز جان جان شکایت میکنم
من نیم شاکی ، حکایت میکنم .
مولوی .
|| هر طعامی که به ته دیگ چسبیده باشد. (ناظم الاطباء) (برهان ) (آنندراج ). || نوعی از نان که چندتو باشد. || آتش تیز زیرا که خلقت جان یعنی پدر جن از آتش بوده است . (آنندراج ). || (اِخ ) کنایه از حضرت رسول (ص ) باشد :
قوت جانست این ای راست خوان
تا چه باشد قوت آن جان جان
زور جان کوه کن شق الحجر
زور جان جان در آن شق القمر.
مولوی .
عذرخواه عقل کل و جان تویی
جان جان و تابش مرجان تویی .
مولوی .
