جان گرانی
لغت‌نامه دهخدا
جان گرانی . [ گ ِ ] (حامص مرکب ) عمل جان گران . سخت جانی :
جوانی و از عشق پرهیز کردن
چه باشد ندانی بجز جان گرانی .
ترسم که این را از جان گرانی
نی قدر آری نی قدر دانی .
جوانی و از عشق پرهیز کردن
چه باشد ندانی بجز جان گرانی .
فرخی .
ترسم که این را از جان گرانی
نی قدر آری نی قدر دانی .
خاقانی (از آنندراج ).
