جان بدهان رسیدن . [ ب ِ دَ رَ / رِ دَ ] (مص مرکب ) جان بحلق رسیدن . بحال احتضار رسیدن . جان بر لب رسیدن : آنکه سرش در کمند جان بدهانش رسید می نکند التفات آنکه بدستش کمند. سعدی . رجوع بجان بدهان آمدن شود.

جان بدهان رسیدن

جان بر لب رسیدن

جان بدهان آمدن

جان بحلق رسیدن

جان بغرغر رسیدن

جان بر لب آمدن

کار به جان رسیدن

جان به لب آمدن

جان در بینی رسیدن

کار به جان آمدن

فرمان رسیدن

سیه گری

بلندهمت

تسلیم و رضا

حسین آباد

پرمغز

عزیز

لغت‌نامه دهخدا