جاورگردلغتنامه دهخداجاورگرد.[ وَ گ َ ] (مص مرکب ) از حالی بحالی گشتن را گویند. (آنندراج ) (انجمن آرا). ظاهراً از جاور کردن که برساخته ٔ دساتیر است ساخته اند. رجوع به جاور کردن شود.
