جاویدانها

جاویدانها. (اِخ ) نام قسمت زبده و برگزیده ٔ سپاهیان هخامنشی است و چون عده ٔ نفرات این دسته هیچگاه نمی کاست به جاویدان موسوم بودند. این سپاه غالباً در قلب جا میگرفتند و دلیرانه جنگیده و قلب لشکر دشمن را شکسته و پیش میرفتند. از سپاهیان هخامنشی تنها جاویدانها اسلحه ٔ دفاعی داشتند و بهمین جهت همیشه در رزمها جاویدانها پس از پیشرفت بسیار چون جناحین نمیتوانستند همگام با آنان پیشروی کنند عقب می نشستند تا نظم صفوف برهم نخورد. (از ایران باستان ). عده ٔ نفرات این سپاه به ده هزارتن میرسید. سپاه دائمی همیشه حاضر بود که بمحض صدورحکم حرکت کند و با سرعت خود را بمحل مأموریت برساند. علاوه بر این در پای تخت برای حفاظت قصر و در ایالات برای حفظ امنیت ساخلوهائی مقرر بود. این قوای ساخلوی را در اوایل دوره ٔ هخامنشی روسای قشون و در قلاع کوتوالها اداره میکردند ولی بعدها امور لشکری هم در تحت اداره ٔ ولات درآمد. (از ایران باستان ج 2 ص 1480).