جاویدمان
لغت‌نامه دهخدا
جاویدمان . (نف مرکب ) جاویدماننده . آنکه ابدی زید. دارای عمر ابدی . آنکه همیشه ماند :
کلک تو چون نام تو اقلیم گیر
عمر تو چون عقل تو جاویدمان .
به حجت نویسان دیوان خاک
بجاویدمانان مینوی پاک .
کلک تو چون نام تو اقلیم گیر
عمر تو چون عقل تو جاویدمان .
خاقانی .
به حجت نویسان دیوان خاک
بجاویدمانان مینوی پاک .
نظامی .
