جأواءلغتنامه دهخداجأواء. [ ج َءْ ] (ع ص ) مؤنث اجوی ̍. مادیان سرخ رنگ که بسیاهی زند. || کتیبه ٔ جأواء؛ سپاهی که سیاه نماید از بسیاری آهن . (از منتهی الارب ).
