جایزه

جایزه . [ ی ِ زَ / زِ ] (ع اِ) پاداش . ج ، جوائز :
جایزه خواهم یکی کم بدهی اندکی
ورندهی بیشکی ز ایزد خواهم عیاد.

منوچهری .

هرچه لبت را بسخن ره در اوست
جایزه ٔ قد سمعاﷲ در اوست .

امیرخسرو.

گر نظم را بقدر سخن میرسد بها
شخصم ز جمله جایزه بهتر گرفته است .

شانی تکلو (از بهار عجم ).

رجوع به جائزه شود. || تخته ای که زیر در کنند. (مهذب الاسماء). ج ، جوزان . (مهذب الاسماء). || استادنگاه آبکش بر چاه . (آنندراج ) (ناظم الاطباء).رجوع بجایزه شود. || شربتی از آب . رجوع بجایزه شود. || الفی است که بر سر اعداد بعد مقابله و تصحیح کشند و آن علامت صحت باشد. (بهار عجم ). علامت مقابله . (مفاتیح العلوم خوارزمی در مواضعات ذکور و دفاتر) :
بر پا برشان ستاده ترکان
چون جایزه های عقد میزان .

میرزا طاهروحید (از بهار عجم ).

رود از دفتر ایجاد رعونت بیرون
قامتش گر ندهد جایزه ٔ رعنائی .

حسین خالص (از بهار عجم ).

رجوع به جائزه شود.