جای نگاه داشتن
لغتنامه دهخدا
جای نگاه داشتن . [ ن ِ ت َ ] (مص مرکب ) از جای بنشدن . استقامت کردن . پای برجا بودن : طیطوی نر گفت شنیدم ولیکن مترس و جای نگهدار. (کلیله و دمنه ).
از کوی بلا پای نگه دار ایدل
گر جان خواهی جای نگه دار ایدل .
از کوی بلا پای نگه دار ایدل
گر جان خواهی جای نگه دار ایدل .
(از سندبادنامه ص 181).