جای بیرون در

جای بیرون در. [ ی ِ ن ِ دَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از خارج خانه و جای بیگانگان و راندگان است که بدرون خانه محرم نیستند :
هم عقل بر در او جایش بیرون در
هم عشق در راه او فرقش بزیر پا.

(انجمن آرا).