جای خویش واکردن
لغتنامه دهخدا
جای خویش واکردن . [ ی ِ خوی / خی ک َ دَ ] (مص مرکب ) جای برای خویشتن پیدا کردن . جای خود را یافتن . در تداول بمعنی برای خود موقعیتی بدست آوردن است :
گر دل از سنگست نبود مانع جولان عشق
نام جای خویش آخر در نگین ها واکند.
گر دل از سنگست نبود مانع جولان عشق
نام جای خویش آخر در نگین ها واکند.
میرزا بیدل (ازبهار عجم ).