جباعةلغتنامه دهخداجباعة. [ ج ُب ْ با ع َ ] (ع ص ، اِ) زن کوتاه . || زن زشت رفتار و زشت لباس که نه صغیره باشد و نه کبیره . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). جباع . رجوع به جباع شود.
