جبلة

جبلة. [ ج َ ل َ ] (اِخ ) اسکله ای است به سوریه در جنوب لاذقیه . عرب در سال 637 م . آنجا را فتح کرد و از آثار آنان در آنجا قبر ابراهیم ادهم است . (از المنجد). یاقوت آرد: قلعه ٔ معروفی است در ساحل شام که از توابع حلب و نزدیک به لاذقیه است . احمدبن یحیی بن جابر گوید: هنگامی که عبادةبن الصامت فرستاده ٔ ابوعبیدةبن الجراح در سال 17 هَ . ق . از کار لاذقیه فراغت یافت با سپاهیان خود بشهری بنام بلده که در دوفرسخی جبله قرار داشت حمله برد و بزور بر آن غلبه کرد، سپس شهر ویران شد و مردم آن از آنجاکوچ کردند. پس از آن معاویه «جبله » را بنا کرد. در آنجا رومیها حصنی داشتند و معاویه در جبله حصنی بیرون از حصن رومی قدیم بنا کرد. ساکنان حصن قدیمی جمعی از رهبانان بودند که مطابق آئین خویش مشغول عبادت بودند. جبله همواره در تصرف حکومت مسلمانان بود تا زمانی که دولت روم قدرت یافت و سرحدات اسلام آن سرزمینهارا فتح نمود. از آن جمله جبله که در سال 357 هَ . ق . یک سال بعد از درگذشت سیف الدولة بتصرف رومیان درآمد و تا سال 473 هَ . ق . بدست آنان بود. در آن سال ابومحمد عبداﷲبن منصوربن حسین تنوخی معروف به ابن ضلیعه که قاضی آنجا بود به جبله حمله برد و از جلال الدین بن عمار قاضی صاحب کمک خواست و بر رومیان غلبه کرد و آنها را از جبله اخراج کرد و شعار مسلمانان را در آنجا برقرار ساخت و از آن تاریخ تا زمان فخرالملک که فرنگیها آن را متصرف شدند بدست مسلمانان بود سپس در سال 584 هَ . ق . ملک ناصر صلاح الدین یوسف بن ایوب آن راپس گرفت و تا این زمان [ عصر یاقوت ] بتصرف مسلمانان است . (از معجم البلدان ). برای اطلاع کامل از تاریخ جبله به تاریخ کامل ابن اثیر ج 12 ص 3 مراجعه شود.