جبلة
لغت‌نامه دهخدا
جبلة. [ ج َ ب َ ل َ ](اِخ ) ابن الاشعر. محدث است . (منتهی الارب ). در الاصابه چنین آمده : واقدی گوید وی با کرزبن خالد در فتح مکه بقتل رسید و مشهور آن است که حبیش بن خالد یعنی حبیش بن الاشعر با کرز بقتل رسید. وی بجهت فراوانی شعر به الاشعر ملقب گردید. (از الاصابة فی تمییز الصحابة).
