جثرلغتنامه دهخداجثر. [ ج َ ث ِ ] (ع ص ، اِ) خاک با شوره آمیخته . (مهذب الاسماء). مکان جثر؛ جائی که خاکش به شوره یا به سنگریزه ها آمیخته باشد. (از منتهی الارب ). جائی که خاکش به شوره یا به سنگ ریزه ها آمیخته باشد. (آنندراج ).
