جثل
لغتنامه دهخدا
جثل . [ ج َ ] (ع ص ، اِ) انبوه و درهم شده از موی و گیاه . (ازمنتهی الارب ) (آنندراج ). موی انبوه . (مهذب الاسماء). || سطبر کوتاه از موی و گیاه . || سطبر سیاه از موی و گیاه . || سطبر کثیف درهم شده از هر چیزی . (از منتهی الارب ) (آنندراج ) .
