جدامی
لغت‌نامه دهخدا
جدامی . [ ج ُ ] (ع اِ) خرمائی است . (منتهی الارب ). قسمی از خرما. (ناظم الاطباء). نوعی از نخل است بیمامه ، که بمنزله ٔ نخل شهریز ببصرة و نخل تبی به بحرین می باشد. (از ذیل اقرب الموارد). نوعی است از خرما (از لسان العرب ) :
بذی حُبُک مثل القُنی ّ، تزینه
جدامِیّة من نخل خیبر دُلّخ .
- نخل جدامی ؛ موقَر. (لسان ). نخل موقر بفتح قاف بر خلاف قیاس و بکسرقاف قیاسی است . و بجهت شباهت نخل باردار به زن حامله فعل وقر بنخل اسناد داده شده است . (از لسان العرب ).
بذی حُبُک مثل القُنی ّ، تزینه
جدامِیّة من نخل خیبر دُلّخ .
(از لسان ).
- نخل جدامی ؛ موقَر. (لسان ). نخل موقر بفتح قاف بر خلاف قیاس و بکسرقاف قیاسی است . و بجهت شباهت نخل باردار به زن حامله فعل وقر بنخل اسناد داده شده است . (از لسان العرب ).
