جدعةلغتنامه دهخداجدعة. [ ج َ دَ ع َ ] (ع اِ) باقیمانده ٔ بریدگی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) . آنچه پس از بریدگی عضوی از آن باقی ماند. (المنجد). ما بقی من العضو بعد جدعه . (قطر المحیط). || موضع بریدگی عضو. (المنجد). و رجوع به جَدعَه شود.
