جده

جده . [ ج ِدْ دَ ] (ع اِ) روی زمین . (منتهی الارب ). || کناره ٔ رود. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (اقرب الموارد). جِدّ. (اقرب الموارد). || قلاده ٔ گردن سگ . || (ص ) خرقه . یقال : ماعلیه جدة؛ اَی خرقة. || نوی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). مقابل کهنگی . (از اقرب الموارد). ضد کهنگی . (منتهی الارب ). || (مص ) نوگردیدن . (منتهی الارب ). نوشدن . (تاج المصادر بیهقی ) (دهار) (ترجمان القرآن عادل ).