جدیل

جدیل . [ ج َ ] (ع اِ) مهار تافته از پوست و رسن چرمین . (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب ). مهاری که از چرم بافند. (آنندراج ). || رسن چرمین یا از مو در گردن شتر. (منتهی الارب ). رسنی که از چرم و مو در گردن شتر کنند. (آنندراج ). رسن که در گردن اشتر کنند. (مهذب الاسماء). || حمیل . (منتهی الارب ). حمایل که در گردن اندازند. (آنندراج ). و شاح . (از اقرب الموارد) :
کان ّ دِمقسا أو فروع غمامة
علی متنها، حیث استقّر جدیلُها.

عبداﷲبن عجلان هندی (از اقرب الموارد).

ج ، جُدُل . (از منتهی الارب ) (آنندراج ).