جذرگشای
لغتنامه دهخدا
جذرگشای . [ ج َ گ ُ ] (نف مرکب )گشاینده ٔ جذر. آنکه جذرعدد اصم را معلوم کند. در بیت زیر کنایه از ظفر یافتن بر مشکلات است :
تخته ٔ خاک رزم را جذراصم شده ظفر
خنجرشه چو هندویی جذرگشای معرکه .
تخته ٔ خاک رزم را جذراصم شده ظفر
خنجرشه چو هندویی جذرگشای معرکه .
خاقانی .