جذع

جذع . [ ج ِ ] (ع اِ) تنه ٔ خرمابن و جز آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). تنه . (غیاث اللغات ). ساق و تنه ٔ درخت است . (شرح قاموس ). ساق نخل . (اقرب الموارد) (قطر المحیط). تنه ٔ درخت . (ترجمان القرآن عادل ). ج ، جُذوع . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) و اَجذاع . (قطر المحیط): وَ هُزّ̍ی الیک بجذع النخلة تساقط علیک رطباً جنیاً. (قرآن 19 / 25). فاجائها المخاض الی جذع النخلة. قالت یالیتنی مت قبل هذا و کنت نسیاً منسیا. (قرآن ، 23/19).و لاصلبنکم فی جذوع النخل . (قرآن 71/20). || بچه ٔ گوسفند در سال دوم . (شرح قاموس ). || بچه ٔ گاو در سال سیم . (شرح قاموس ). شتر در سال پنجم . (شرح قاموس ). || تیر سقف . (ناظم الاطباء). آنچه تیر سقف بر آن قرار دهند. (از اقرب الموارد). ستون . (مهذب الاسماء) (اقرب الموارد) :
و لم یر قبل جذعک قط جذع
تمکن من عناق المکرمات .

(از تاریخ بیهقی ص 192).

اما واﷲ لو لا قول واش
و عین خلیفة لاتنام
لطفنا حول جذعک واستلمنا
کما للناس بالحجر استلام .

(از تاریخ بیهقی ص 190).