جذف

جذف . [ ج َ ] (ع مص ) بریدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). قطع. (از اقرب الموارد) (قطر المحیط). || تیز پریدن و شتافتن مرغ . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). شتافتن مرغ . (از قطر المحیط) (اقرب الموارد). گام کوتاه زدن و تیز رفتن زن . (از منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (قطر المحیط) (آنندراج ). || راندن کشتی به بیل . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ): جذف القارب [ کشتی خرد ] بالمجذاف ؛ راندن آن را. (از قطر المحیط). || برف باریدن آسمان . (از ذیل اقرب الموارد). جذفت السماء بالثلج ؛ ساحت به لغة فی الدال . (تاج ، از ذیل اقرب الموارد).