جرئضة
لغتنامه دهخدا
جرئضة.[ ج ُ رَ ءِ ض َ ] (ع ص ، اِ) تأنیث جرئض به معنی ستبر پهناور. (از ذیل اقرب الموارد). میش سطبر. (آنندراج ). نعجة جُرَئِضَة؛ میش سطبر. (منتهی الارب ) (ذیل اقرب الموارد). ماده میش بزرگ . (مهذب الاسماء نسخه ٔ خطی ). || شیر بیشه . (از ذیل اقرب الموارد).
