جرائض
لغت‌نامه دهخدا
جرائض . [ ج ُ ءِ ] (ع ص ) سطبر بزرگ شکم . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ). شکم بزرگ . (از ذیل اقرب الموارد). || درشت و سخت . (از ذیل اقرب الموارد). ستبر و سخت . (از شرح قاموس ) :
یَتبعها ذوکدنة جرائض
لخشب الطّلح هَصور هائض
بحَیث یَعتش ّ الغراب ُ البائض .
|| (اِ) شیر. (منتهی الارب ) (آنندراج ). شیربیشه . (ناظم الاطباء) (از شرح قاموس ).
- جمل جرائض ؛ شتر بسیارخوار که درخت را بدندان گرفته ببرد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (ذیل اقرب الموارد). ج ، جَرائِض . (ذیل اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
یَتبعها ذوکدنة جرائض
لخشب الطّلح هَصور هائض
بحَیث یَعتش ّ الغراب ُ البائض .
(از ذیل اقرب الموارد).
|| (اِ) شیر. (منتهی الارب ) (آنندراج ). شیربیشه . (ناظم الاطباء) (از شرح قاموس ).
- جمل جرائض ؛ شتر بسیارخوار که درخت را بدندان گرفته ببرد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (ذیل اقرب الموارد). ج ، جَرائِض . (ذیل اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
