جرجانی

جرجانی . [ ج ُ ] (اِخ ) عبدالملک بن محمدبن عدی مکنی به ابوالنعیم .یکی از ائمه فقها بشمار است . وی از یزیدبن محمدبن عبدالصمد و بکاربن قتیبة و عماربن رجاء و جز آنان استماع حدیث کرد. خطیب گوید: وی حافظ شرایع دین و مردی پارسا و راستگو و باضبط و بیداردل بود و مسافرت بسیار کرد و در عراق و حجاز و مصر (حدیث ) نوشت و در بغداد بنقل حدیث پرداخت و از مردم بغداد یحیی بن محمدبن صاعد وجز او از وی روایت کنند. ابوعلی حافظ گوید: ابونعیم جرجانی همانند ابوبکر محمدبن اسحاق بن خزیمة از افراد بی نظیر مردم خراسان بود و از ابن خزیمه افضل بود و حافظ موقوفات بود و مراسیل را حفظ میکرد هم چنان که ما مسانید را حفظ میکنیم . خلیلی قزوینی گوید: ابونعیم در فقه تصانیفی دارد و کتاب الضعفاء را در ده جزء تألیف کرده است . و ابن یوسف سهمی در تاریخ جرجان آرد: او در جرجان سکونت داشت و از پیشروان فقه و حدیث بود و از مردم عراق و شام و مصر و ثغور روایت کرد و در سال 242 هَ . ق . بدنیا آمد و در ذی حجه سال 323 هَ . ق . در استراباد درگذشت . (از معجم البلدان ).