جرجة

جرجة. [ ج ُ ج َ ] (ع اِ) خرجینة. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از قطر المحیط) (ناظم الاطباء). ج ، جُرج ، جُرَج . (از قطر المحیط) (منتهی الارب ). خریطه ای است خرجینه مانند که دارای پایین گشاد و بالای تنگ باشد. (از قطر المحیط). ظرفی است چرمی مانند خرجین که پائین آن گشاد و سر آن نسبةً تنگ است و توشه رادر آن نهند. (از ذیل اقرب الموارد) (از متن اللغة) ج ، جُرج . (متن اللغة) (منتهی الارب ). || زمین سخت . (متن اللغة). غنج . ج ، جُرج . (مهذب الاسماء).